Gözlerinde yapılmış bir tercihin mağrur ifadesi, herhangi birisi olduğun gerçeğini haykıran bakışları...
Gerçekten ayrılığın acısı bu anda yaşanıyor sanırım. O da bu bakıştan sonra hissetti biliyorum. Hissederdi hep benim acılarımı, yine hissetmiştir. Kelimeler öksüz, kelimeler yetim. Bu dakika hiçbiri bir anlama ait olamıyor, anlatamıyorlar.
Bir kere benim gözlerimden görse kendisini gitmezdi. Eminim anlardı o dakika ne kadar yanlış bir yerde olduğumuzu. Ama yok, bu sefer anlamak için bakmıyor; aksine anlatmak için bakıyordu. Bitmişti.
Bakarken içimin yağları erirdi. Derinden bakardı ta yüreğinden. Bu seferde yüreğinden bakıyor hissediyorum. Beni istemediğini nemli nemli hissettiriyordu bakışları, ürperiyordum. Onca yıpranmışlık, onca yara yüzünden güzel ne varsa kabuk bağlamıştı. Ayrılıklar hep ufak sızılarla başlardı.
"Kendine dikkat et!" dedi. "Yapma" diyecek oldum. "Sende" dedim. Kalktı masadan, son kez gözlerime baktı ve içimde bir ömür sızısı kalacak o keşke yarasını açtı. Keşke, keşke, keşke...
Keşkeler ağır yük insan için.
Keşkeler derin yara gerçekten seven için.
O kadar yıpratmışız ki birbirimizi o kadar severken gitme diyemiyorum. O kadar kırmışız ki, bir bakışına dünyaları değişmeyeceğim, sevdiğim bana bir başkasına bakarmışcasına baktığında dahi isyan edemiyorum.
Son kez dönüp baktı. Bu sefer gözleri doluydu, acıyordu ikimize de. İkimiz bitmişti artık yasını tutuyordu belki de. Canımı çok yaktı bu bakışıyla, gitmeseydi, bitmeseydi. Keşke...
Çok kırdık birbirimizi, belki de böylesi daha iyiydi. Hani gidiyordu ya, belki de çok mutlu olacaktı bensiz. Başkasıyla mutlu olacağını düşünmek canımı yakıyor ama mutlu olması lazımdı. Tek derdim mutlu etmekti ya da sadece bunların hepsi kendimi kandırmaktı. Gidiyordu işte...
Öyle karışığım ki, iliklerime kadar sevdiğimi hissederken, giderken sanki kalbimi ellerinin arasında sıkıyormuş gibi hissettiren, dönüp gözlerime baktığında bakışı gözlerimi yakan O kadına kal demeye korkuyorum.
Korkuyorum,
Hayalimdeki inanılmaz kadın olmadığını öğrenmekten korkuyorum,
Yaşadıklarım yüzünden onu sevememekten korkuyorum,
Daha çok sevmekten korkuyorum,
Beni sevmemesinden korkuyorum,
Hayallerimin yok olmasından korkuyorum,
Korkuyorum.
Üzülüyorum,
Hayallerimin bir daha hiç bu kadar güzel olamayacağına üzülüyorum,
Bir daha kimseyi böyle sevemeyeceğime üzülüyorum,
Ve bir daha onu unutamayacağıma üzülüyorum.
Şimdi gidiyor ya, özlüyorum, galiba daha çok seviyorum...
Yorumlar